بررسی تطبیقی مدل های ارتفاعی رقومی (DEM) با نام های USGS و LiDAR در دقت های مختلف،جهت برآورد پارامترهای هیدروژئومورفولوژیکی مورد استفاده در مدل های مربوط به مدیریت منابع آب های سطحی

داده های با کیفیت یکی از مهمترین ملزومات، جهت مدیریت منابع آبف به شمار می روند. اخیراً جهت دسترسی به داده های صحیح در مناطقی که با کمبود داده های با کیفیت مواجه هستند ، جهت مدل سازی های صحیح هیدرولوژیکی و تولید نتایج واقعی از مدل های نیمه توزیعی مبتنی بر فیزیک حوضه آبریز استفاده می شود. در مدل های نیمه توزیعی ، پارامترهای هیدروژئومورفولوژیکی استخراج شده از DEM (مدل ارتفاعی رقومی) نقش اساسی در مدیریت منابع آب ایفا می کنند. در این مقاله به منظور بررسی اثر دقت DEM و نوع DEM در استخراج پارامترهای هیدروژئومورفولوژیکی از داده های USGS و LiDAR در دقت های 10، 30، 50، 70 و 90 متر برای حوضه Elder Creek واقع در ایالات متحده آمریکا استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که حوضه های آبریزی که بر اساس داده ها LiDAR تحلیل می شوند نسبت به داده های USGS دارای عکس العمل سریعتری در برابر بار و مقادیر تراکم زهکشی و زمان تمرکز بالاتری هستند. همچنین مشاهده شد که با کاهش دقت DEM مقادیر مربوط به شیب متوسط حوضه آبریز و اندیس توپوگرافی به ترتیب دارای روند کاهشی و افزایشی می باشند. وجود این تغییرات می تواند هزینه های غیر ضروری را به طرح مدیریت منابع آب وارد کند و یا آن را در معرض خطر قرار دهد.

Keywords:

ءGIS , مدل ارتفاعی رقومی (DEM) , اندیس توپوگرافی , زمان تمرکز , حوضه آبریز Elder Creek