محسن اسکندری - دانشجو دوره کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی- آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
سید مسعود سلیمان پور - دانشآموخته دوره دکتری تخصصی علوم و مهندسی آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حسن مقیم - دانشجو دوره کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی- آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
علی خلیلی - دانشجو دوره کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی- آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان

یکی از مسائل مهم و قابل توجه در سراسر دنیا حفظ و نگهداری از منابع آب است. کشور ایران از جمله کشورهایی است که همواره با پدیده ی خشکسالی و کم آبی مواجه می باشد به طوری که بحران آب و خاک نزدیک به 90 درصد پهنه ی ایران را تهدید میکند. با توجه به بحرانی بودن وضعیت آب در کشور استفاده از آبهای سطحی و سیلابها و همچنین بکارگیری انواع تکنیک های موجود در این زمینه، یک امر حیاتی و اجتناب ناپدیر است. یکی از روش هایی که امروزه به عنوان جمع آوری آب های سطحی، زیرزمینی، سیلابها و همچنین استفاده ی بهینه از آنها مطرح میباشد، احداث سدهای زیرزمینی است. سد زیرزمینی در یک تعریف کلی به مانعی گفته میشود که در مسیر جریان آب زیرزمینی در یک لایه ی آبدار طبیعی یا مصنوعی قرار داده شده و ارتباط جریان را با پایین دست تقریبا قطع میکند. پژوهش حاضر با مطالعه و بررسی انواع مختلف این سدها، موارد استفاده از آنها، مزایا، معایب و عوامل موثر در مکانیابی، به این جمع بندی دست یافته است که ترویج و توسعه ی سدهای زیرزمینی به عنوان یک راهکار اجرایی جهت مقابله با کم آبی و خشکسالی و مدیریتمنابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک ایران ضروری میباشد. بدین منظور پیشنهاد می گردد نواحی مستعد با استفاده از روش های نوین (سامانه ی GIS و تصاویر ماهواره ای) مورد مطالعه و شناسایی قرار گیرد و با توجه به استعداد عرصه ها از نظر احداث سد زیرزمینی، مناطق اولویت دار مشخص و جهت مطالعات تکمیلی در دستور کار قرار گیرد.

سد زیرزمینی، کم آبی، مدیریت منابع آب