مدیریت منابع آب زیر زمینی دشت سروستان

استفاده از آب زیرزمینی در کشور ما، که فاقد منابع آب سطحی فراوان است، از دیرباز رواج داشته است.کیفیت آب زیرزمینی به دو عامل منشاء آب زیرزمینی (آب رودخانه یا آب بارندگی) و واکنش های شیمیایی بین آب و محیطی که آب در آن جریان است، بستگی دارد. در این مطالعه جهت بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی منطقه مورد مطالعه پارامترهای نسبت جذب سدیم، هدایت الکتریکی و غلظت کلر و سولفات در 28 حلقه چاه (19 حلقه چاه با کاربری کشاورزی، 1 حلقه چاه در منطقه مسکونی و 8 حلقه چاه با پوشش مرتع)با استفاده از داده های سال های 1384 لغایت 1390 توسط نرم افزارهای GIS نقشه پهنه بندی تهیه شد. میانگین، ضریب تغییرات، انحراف معیار و حد بالا – پایین محاسبه گردید. سپس با استفاده از رهنمودهای ،WHO ،EPA طبقه بندی امریکایی و استانداردهای ملی چاه ها از نظر آب آبیاری و آشامیدنی مورد تفسیر قرار گرفتند. نتایج نشان داد که طی سال های 90-84 میانگین هدایت الکتریکی 23 حلقه چاه با شوری خیلی زیاد در کلاس C4 و 5 حلقه چاه در کلاس C3₄ با شوری زیاد قرار گرفتند. حداکثر میانگین هدایت الکتریکی در چاه های شماره 7 و 9 (پیزومتر شماره 5 و شمال شرق کوهنجان) با کاربری مرتع و کشاورزی به ترتیب با مقادیر 49/783 و 45/568 دسی زیمنس بر متر بدست آمد. میانگین نسبت جذب سدیم 18 حلقه چاه با قلیائیت کم، کلاس S1 و 8 حلقه چاه در کلاس S2 با قلیائیت متوسط و چاه های 7 و 9 با مقادیر 70/5 _46/5 میلی اکی والان بر لیتردر کلاس s4 با درجه قلیائیت خیلی زیاد قرار گرفت. میانگین سولفات کلیه چاه ها کمتر از استانداردهای EPA،WHO و ملی بود . میانگین کلر چاه های 7 و 9 با مقادیر 679/2-519/6 میلی گرم بر لیتر بیشتر از استانداردهای فوق و میانگین سایر چاه ها کمتر بود.

Keywords:

کاربری اراضی , آب زیرزمینی , دشت سروستان , پهنه بندی