بررسی آبدهی و دبی حداکثر سالانه در دوره گذشته و آینده محتمل متاثر از تغییراقلیم (مطالعه موردی: رودخانه سرباز، سیستان و بلوچستان)

بررسی تغییرات ویژگی های رودخانه ها در آینده، بویژه در مناطق کمباران کشور که رودخانه ها نقش حیاتی در زندگی مردم دارند، جایگاه ویژه ای در سیاست گزاری و مدیریت منابع آب دارد. در مقیاس های منطقه ای، همچون مقیاس های جهانی، تغییراقلیم آثار چشمگیری بر روی دما، بارش، توزیع زمانی و مکانی آن و رواناب سطحی داشته است. در این تحقیق، اثر این پدیده بر دبی حداکثر و آبدهی سالانه، بعلاوه نحوه تغییرات دما و بارش در آینده، در حوضه رودخانه سرباز واقع در استان سیستان و بلوچستان بررسی شد.بدین منظور،ایستگاه های هواشناسی و هیدرومتری پیشین و پیردان در بازه 1975 تا 2005 میلادی انتخاب گردید. ابتدا بوسیله آزمون های آماری روند من-کندال و تخمین گر سن، آشکارسازی تغییراقلیم انجام شد. با استفاده از خروجی های مدل HadCM3،با بکارگیری مدل کوچک مقیاس سازی SDSM،برای دوره های آتی (2050-2020 و 2080-2050) چهار سناریو (برای هر دوره دو سناریوی انتشار A2و B2) تعریف شد؛ مقادیر متغیرها در دوره تاریخی و شبیه سازی شده در آینده مقایسه شدند. نتایج حاکی از افزایش دما در دوره های آتی نسبت به شرایط تاریخی است؛ بارش نیز در ادامه روند نزولی تاریخی،کاهش نشان می دهد. انتظار میرود میزان آبدهی سالانه و دبی حداکثر بدلیل رابطه نزدیک و مستقیمی که با بارش دارند، نسبت به شرایط تاریخی کاهش یابند.

Keywords:

بارش , رواناب سطحی , دوره های آتی , تغییرات اقلیمی , سناریوی انتشار گاز گلخانه ای