تأثیر توسعه شهری مناطق مجاور رودخانه ها در افزایش دبی پیک سیلاب ها مطالعه موردی: حوضه آبریز امامه

در چند دهه اخیر، توسعه شهری به طور فزایندهای در سراسر کشور رشد داشته است. تغییرات کاربری اراضی از جمله توسعه شهری، بر مشخصات سیلاب این مناطق اثرگذار است. مناطق سیلخیز مجاور رودخانه ها،به واسطه تداوم توسعه شهری در معرض افزایش تهدیدات سیلاب قرار میگیرند. بررسی وضعیت جریان رودخانه و نحوه ی تأثیرپذیری آن از کاربری اراضی مجاور، میتواند در برنامه ریزی به منظور کاهش آسیب پذیری در برابر سیلابهای شهری، به جوامع یاری رساند. در این مطالعه به منظور بررسی اثرات توسعه شهری مناطق مجاور رودخانه ها بر هیدروگراف سیلاب و به طور مشخص دبی پیک آن، از مدل نرم افزاری HEC-HMS(USACE) برای شبیه سازی فرایند بارندگی- رواناب استفاده شد. با انتخاب حوضه آبریز رودخانه امامه به عنوان مطالعه موردی، ابتدا مدل حوضه در HEC-HMS ایجاد شد و این مدل بر اساس هیدروگراف سیلاب های ثبت شده حوضه، مورد واسنجی قرار گرفت. جهت بررسی اثرات شهری سازی از روش تلفات SCS استفاده گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزایش پنج درصدی CN حوضه (که با توجه به روند فزاینده شهری سازی دور از ذهن نیست)، باعث 75 درصد افزایش دبی پیک سیلاب در حوضه آبریز امامه میگردد؛ به گونه ای که با افزایش CN از 74 به 78،دبی پیک سیلاب از 7 به 12 (مترمکعب بر ثانیه) می رسد.

Keywords:

شهری سازی , پیک سیلاب , , HEC-HMS , حوضه آبریز امامه , روش تلفات SCS