مدیریت تقاضای آب در حوضه آبریز مارون- جراحی و اجرای نظام بهره برداری گردش آب

در سال های اخیر،طرح های منابع آب و خاک بدون توجه به پتانسیل این منابع در اغلب مناطق کشور اجرایی شده است. یکی از مهمترین چالش ها در طرح های توسعه منابع آب،عدم رعایت میزان برداشت آب در نواحی بالادست و بروز مشکلات زیست محیطی و مناقشات ناشی از عدم رعایت حقابه های اراضی پایین دست می باشد. بدین معنا که در مناطقی که نظام بهره برداری مناسبی حاکم نباشد،در مواقع کم آبی، اراضی پایاب رودخانه ها تحت تأثیر برداشت های آب در بالادست، با بحران های زیادی مواجه است. در سال های اخیر، چنین شرایطی مکرراً در انهار سنتی دشت شادگان که در پایاب حوزه آبریز مارون- جراحی قرار دارد به وقوع پیوسته است. در این مطالعه با کاربرد مدل WEAP و اجرای مدیریت تقاضای آب، میزان منابع آب قابل تخصیص به دشت شادگان، در صورت بهره گیری از روش های مدیریت تقاضای آب در دو سناریوی مختلف بررسی شد. سپس با کاربرد مدل بهره برداری توزیع آب در شبکه های آبیاری، نحوه توزیع آب در بین انهار سنتی دشت شادگان مشخص شد. نتایج نشان داد با اجرای برنامه گردش آب تنها در بین انهار شبکه انهار سنتی نخیلات شادگان منابع آب قابل اطمینانی برای نیاز آبی پایین دست اعم از کشاورزی و زیست محیطی ایجاد نخواهد شد. چرا که عمده منابع در طرح های بالادست مصرف خواهد شد. همچنین با کاربرد نرم افزار بهره برداری از شبکه های آبیاری، اثربخشی فرآیند توزیع آب و تحویل آب با توجه به مشخص شدن زمان قطع و وصل جریان در هریک از انهار به میزان قابل ملاحظه ای ارتقا می یابد.

Keywords:

دشت شادگان , برنامه ریزی منابع آب , مدل WEAP , بهره برداری , توزیع آب , مدیریت یکپارچه