محسن گلزار - دانشجوی دکتری عمران- دانشگاه شاهرود
مهدی اژدری مقدم - دانشیار دانشگاه سیستان و بلوچستان
سید فضل الله ساغروانی - استادیار دانشگاه شاهرود

نانوذرات آهن به دلیل داشتن سطح ویژه بالا دارای قابلیت واکش پذیری زیاد، قدرت جذب کنندگی مطلوب و همچنین بدلیل فراوان بودن و غیر سمی بودن برای اصلاح و حذف آلودگی در محیط های آبی و خاک بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. خصوصیات نانوذرات آهن سبب می شود که هنگام حضور در این محیطها، به یکدیگر چسبیده و ذرات کلوئیدی بزرگتری را تشکیل دهند و نشست کنند. استفاده از تثبیت کننده های سطحی همانند پلی اکریلیک اسید مانع از کلوخه ای شدن و به هم پیوستن نانوذرات آهن به یکدیگر در هنگام حضور در محیط آبی و خاکی می شوند. در این مطالعه مشاهده می شود که نانوذرات اکسیدآهن (Fe3O4) در حضور پلی اکریلیک اسید به صورت کاملا جدا از هم و پراکنده قرار می گیرند به طوری که قطر تقریبی آنها نزدیک به 100 نانومتر است. همچنین مشخص شده است که در جریان های نانوسیال عبوری با غلظتهای بالا از محیط متخلخل، انتقال نانوذرات کمتری صورت میگیرد و پتانسیل ترسیب بیشتری بروز می کند.

نانوذره اکسید آهن سه ظرفیتی، پلی اکریلیک اسید، محیط متخلخل، انتقال نانوذرات، پاکسازی محیط زیست