محمد حسین براری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس
علی باقری - استادیار دانشگاه تربیت مدرس
سید مختار هاشمی - همکار تحقیقاتی انستیتوی نیوکاسل برای پژوهش در زمینه پایداری

این تحقیق از روش تحلیل ذیمدخلان، بعد اجتماعی- سیاسی سیستم هیدرولیکی و منابع آب و خاک حوضه آبریز دریاچه زریبار را ارزیابی می کند. در قرن اخیر تاثیر فعالیت های انسانی روی اکوسیستم های آبی منجر به تخریب بسیاری از پیکره های آبی شده است. دریاچه زریبار در 3 کیلومتری غرب شهر مریوان ، یکی از منحصر به فردترین دریاچه های آب شیرین در جهان به شمار می آید. طی چند سال اخیر بنا به دلایل مختلفی مانند رشد شاخص های اقتصادی ، جمعیت، کشاورزی، دامپروری، گردشگری و ازدیاد فاضلاب ناشی از آنها دریاچه دچار مسائل و مشکلات زیست محیطی و اجتماعی شده است. این مقاله بر آن باور است که تعدد ذیمدخلان (مانند جوامع محلی، کشاورزان و سازمان ها) در مسایل مرتبط به دریاچه و ناهماهنگی های زیاد بین آنها یکی از عوامل مهم در بروز و تشدید مشکلات زیست محسطس آن می باشد. لذا این مقاله، به تحلیل ذیمدخلان در دریاچه زریبار پرداخته است. این آنالیز نشان داد ذیمدخلانی که مستقیم در منطقه فعالیت می کنند مورد توجه قرار نگرفته اند. لذا پیشنهاد می گردد که بسترهای مبتنی بر مشارکت کلیه ذیمدخلان ، تبیین مشکلات از دیدگاه های کلیه ذیمدخلان و آگاه ساز کلیه ذیمدخلان، به خصوص جوامع محلی و ذیمدخلان درجه اول، در جهت پشتیبانی از راهکارهای مدیریتی، اجتماعی، اقتصادی، و مهندسی برای احیای دریاچه ایجاد گردد.

تحلیل ذیمدخلان،دریاچه زریبار،سیستم هیدرولیکی و منابع آب و خاک