بررسی تاثیر اندازه قطر سنگچین بر عمق ناپایداری در اطراف آبشکن تخت با دماغه دایره ای در قوس 180 درجه

آبشکن ها سازه هایی هستند که با هدف انحراف جریان از ساحل فرسایش پذیر رودخانه، کنترل سیلاب و طرح های اصلاح مسیر رودخانه مورد استفاده قرار می گیرند. مهم ترین عامل تخریب آبشکن ها، وقوع آبشستگی موضعی است . یکی از راهکارهای کنترل آبشستگی، استفاده از سنگچین است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر اندازه قطر سنگچین برعمق ناپایداری است. برای انجام آزمایش ها از فلومی با قوس 180 درجه از جنس پلکسی گلاس استفاده شد. آزمایش ها با استفاده از دو نوع سنگچین با چگالی های 1/7 و 2/1 با قطرهای 12/7،9/52،4/76 و 19/1 میلی متر، در اطراف آبشکن واقع در موقعیت 70 درجه از قوس با چهار دبی 23،20،17 و 27 لیتربرثانیه در شرایط آب زلال انجام پذیرفت. آزمایش ها از عمق جریان بالا شروع و با کاهش عمق جریان و حرکت اولین سنگچین عمق آستانه حرکت و با حرکت گروهی سنگچین ها، عمق آستانه شکست ثبت شد. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان دادند، درچگالی و دبی ثابت، با افزایش قطر سنگچین عمق ناپایداری دردو حالت آستانه حرکت و شکست کاهش می یابد.

Keywords:

آبشکن تخت , آبشستگی , سنگچین , قوس 180 درجه , عمق ناپایداری و آستانه حرکت