سید محمد شبیری - دانشیار گروه آموزش محیط زیست دانشگاه پیام نور تهران
شاهو کرمی - دانشجوی دکتری آموزش محیط زیست دانشگاه پیام نور تهران
گل آفرین زارع - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست دانشگاه تهران

دنیاى امروز، بحرانی ترین روزهاى خود را از نظر تخریب منابع طبیعى، افزایش آلاینده هاى محیطى، تغییرات آب و هوایى، اتمام ذخایر فسیلى، تولید انبوه زباله و... می گذراند. صنعتى شدن در کنار تاثیرات مثبتى که از لحاظ تامین رفاه و آسایش براى بشر داشت، عادت به مصرف گرایى را نیز در او تشدید کرد. مصرف بیشتر توام شد با تخریب بیشتر طبیعت به صورت: نابودى منابع طبیعى، استفاده فزاینده از سوخت هاى فسیلى، تولید بیشتر پسماند، فاضلاب، گازهاى گلخانه اى، و در مقیاسى بزرگتر شاهد گرم شدن کره زمین و تعییرات اقلیم هستیم. در این پژوهش جهت بررسی نقش آموزش محیط زیست دریافتن راهی جایگزین برای جبران کمبود انرژی ناشی از تغییرات اقلیمی یک دوره آموزشی تحت عنوان اثرات تغییر اقلیم بر حوزه های آب و انرژی در شهرداری منطقه 2 تهران برای کارشناسان محیط زیست برگزار شد. بعد از اجرای این دوره، با مطالعه منابع موجود تعدادی راه حل برای رفع معزل کمبود انرژی ناشی از تغییرات اقلیم شناسایی شد، سپس با استفاده از یک چک لیست باز از کارشناسان مذکور خواسته شد که نظرات خود را در رابطه با این راه حل اعلام کنند و مهمترین آنها را با استفاده از طیف لیکرت )امتیاز دهی از یک تا پنج( انتخاب کنند، با توجه به اینکه راه حل های ارائه متنوع و گسترده بود ( 16 مورد) در مرحله آخر با استفاده از طرح یک پرسشنامه بر مبنای مقایسات زوجی که توسط کارشناسان مذکور تکمیل گردید و استفاده از روش ANP این راه حل ها اولویت بندی شدند. نتایج نشان می دهد که؛ راه حل استفاده از انرژی خورشیدی بیشترین وزن را دارد، و راه حل های سازگاری با تغییر اقلیم ، جلوگیری و کنترل انتشار آلاینده ها به منظور کنترل تغییرات اقلیمی ، استفاده از انرژی بادی ، عدم استفاده از سوخت های فسیلی ، استفاده از انرژی هسته ای در رتبه های بعدی قرار دارند

تغییرات اقلیم، انرژی نو، آموزش محیط زیست، کمبود انرژی، تهران