کاربرد الگوریتم ژنتیک و تجزیه مقادیر منفرد در طراحی یک سیستم فازی برای مدلسازی مقدار مواد منعقد کننده مصرفی در تصفیه آب

در این مقاله یک مدل غیر خطی با بهره گیری از سیستم فازی مبتنی بر داده های عددی جهت مدلسازی مقدار مواد منعقد کننده مصرفی در تصفیه خانه بزرگ آب رشت ارائه شده است . همچنین از الگوریتم ژنتیک و تجزیه مقادیر منفرد برای تعیین بهینه پارامتر های سیستم فازی استفاده شده است . استفاده از الگوریتم ژنتیکی برای طراحی توابع عضویت ورودی و روش تجزیه مقادیر منفرد برای طراحی توابع عضویت خروجی عملکرد سیستم فازی را نسبت به طراحی سیستم فازی با روش انطباق مستقیم بهبود می بخشد همچنین در بررسی توانایی پیش بینی مدلهای ارائه شده ، داده های عددی را به دو مجموعه از داده های آموزشی و آزمایشی تقسیم نموده توسط داده های آموزشی مدل را ایجاد کرده و با داده های آزمایشی دقت پیش بینی مدلها سنجیده شده است .