علی اکبر عنابستانی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی- دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی جوانشیری - دانشجوی کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی- دانشگاه فردوسی مشهد
ام البنین هراتی - دانشجوی کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی- دانشگاه فردوسی مشهد

مدیریت مهمترین عامل در بالندگی یا مرگ یک جامعه است و روند حرکت از وضع موجود به سوی وضع مطلوب را کنترلمی کند. روستاها به منزله مکانهایی خاص با شیوه زندگی متفاوت نسبت به شهرها نیازمند الگوی مدیریتی مجزا و منطبقبا شرایط اقتصادی، اجتماعی و بوم شناختی حاکم بر روستا هستند. مدیریت روستایی فعلی کشور از مشکلات متعددی رنجمی برد و از توان کافی برای راهبری توسعه و نوسازی روستاها برخوردار نمی باشد و انجام هر تغییری در این ساختار کهبتواند تحولات روستایی را مدیریت بهینه نماید مستلزم تحول در قوانین، تلاش برای ارتقاء کیفی مدیران روستایی و همچنین تغییر طرز تلقی روستاییان در این مقوله می باشد. در این مطالعه موردی هدف، یافتن دلایل ضعف عملکرد مدیرانمحلی و بررسی مشکلات مدیریت روستاهای مورد مطالعه و نهایتا یافتن شیوه مدیریتی سازگار با شرایط اینروستاهاست. سوالات تحقیق این است که چه عواملی بر عملکرد و شیوه مدیریت مدیران روستایی می تواند موثر باشد؟ وچه شکلی از مدیریت روستایی می تواند جامعه روستایی ما را به توسعه برساند؟ برای این منظور مدیریت روستاییدر 15 روستای شهرستان خواف به صورت تطبیقی مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته است، و نتایج حاصل از تحقیق که بااستفاده از تجزیه و تحلیل آماری به دست آمده، حاکی از آن است که بین عملکرد مدیران محلی روستاها با شاخص هاییمانند میزان مشارکت مردم، شرکت دهیاران در کلاسهای آموزشی و موقعیت مکانی و... رابطه معنی داری وجود دارد.

مدیریت روستایی، مدیریت مشارکتی، توسعه روستایی، دهیار، شهرستان خواف