گردشگری محیط زیست اقتصاد پنهان در سفره جوامع روستایی

اقتصاد محیط زیست به طور کلی رابطه بین آثار اقتصاد بر محیط زیست و آثار محیط زیست بر اقتصاد را بررسی می کند. اقتصاد و محیط زیست، از طریق دو جریان با یکدیگر در ارتباط هستند. منابع قابل تجدید و غیر قابل تجدید در حال حرکت از محیط زیست به سوی اقتصاد هستند هنگامی که جریانات مواد و ضایعات از ظرفیت و قابلیت واقعی محیط تجاوز می کند، ظرفیت منابع طبیعی و محیط زیست کاهش می یابد. جریان سریع منابع غیر قابل تجدید به درون چرخه اقتصادی این خطر را به وجود می آورد که ذخیره منابع غیر قابل تجدید ممکناست سریعتر تمام شود. فقر روستایی به واسطه فشار بر منابع محیطی و بهره برداری غیراصولی و ناپایدار از این منابع، موجب تشدید تخریب محیط زیست می شود و بحرانهای محیط زیست نیز به واسطه تحلیل و از بین بردن منابع مورد استفاده روستاییان، بر شدت فقر آنان می افزاید. امروزه صنعت عظیم گردشگری بویژه توجه نمودن به تمامی محوطه های جهانگردی (توریستی) اعم ازجنگلهای طبیعی، پارکهای ملی و حیات وحش، رودخانه ها و طبیعت پیرامون آنها و بویژه کوهسارها و کوهستانها و آبشارها، چشمه های آبگرم، چشمه های طبیعی، ییلاقها و مناطق ویژه شکار و صید ماهی، دریاها و دریاچه ها، سواحل و کرانه های پیرامون آنها، زیستگاه های طبیعی پرندگان مهاجر و بومی و سایر خزندگان و نیزغارهای طبیعی و بویژه طبیعت بکر درونشان، گستره این بخشاز جهانگردی (توریسم) را رقم می زند که می تواند نقش عمده ایی در توانمند سازی مردم محلی و تنوع بخشی به رشد اقتصادی و نیز خلق فرصتهای شغلی جدید در ارتباط تنگاتنگبا سایر بخش های اقتصادی ایفا کند. گردشگری روستایی منبع با ارزش اشتغال زایی و ایجاد در آمد است و می تواند وسیله مهمی برای توسعه اجتماعی- اقتصای جوامع روستایی باشد و در بسیاری از کشورها با سیاستهای کشاورزی در ارتباط است و غالباً وسیله ای در جهت حمایت از محیط زیست و فرهنگ روستایی می باشد بنا براین می تواند نقش اساسی در توسعه و حفظ روستا می باشد.

Keywords:

اقتصاد محیط زیست , روستا , گردشگری , منابع طبیعی , ظرفیت