ارائه راهکارهای علمی و عملی ایجاد منابع درآمدی پایدار برای دهیاری های استان گیلان (مطالعه موردی: دهیاری گیلاکجان)

دهیاری ها به عنوان بازوی اجرایی شوراها در روستا از جمله مهمترین نهادهای مردمی و محلی در ایران هستند که در تأمین منابع مالی مورد نیاز فعالیت هایی که به موجب قانون بر عهده آنها گذاشته شده، همواره با دشواریهایی مواجه اند که توانایی آنها را در ارایه خدمات به جامعه روستایی به چالش می کشد. پژوهش حاضر در صدد بررسی و ارائه راهکارهای علمی و عملی به منظور تأمین منابع مالی جدید و پایدار برای دهیاری های استان گیلان با محوریت دهیاری گیلاکجان می باشد که از نظر هدف کاربردی و مبنای روش آن توصیفی تحلیلی است. داده های مور نیاز تحقیق با استفاده از پرسشنامه مقایسه های زوجی از گروهی متشکل از خبرگان روستایی و کارشناسان مرتبط با موضوع تحقی گردآوری شده است. سپس تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Expert Choice انجام و منابع درآمدی جدید بر حسب درجه اولویت پیشنهاد شده است. در این پژوهش با بهره گیری از روش های دلفی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای تدوین بسته ای اولویت بندی شده از منابع درآمدی جدید استفاده شده است. بر این اساس مدل سازی مساله تحقی با شناسایی منابع درآمدی جدید مبتنی بر ویژگی های اقتصادی، اجتماعی و محیطی و توانمندی های موجود در روستای گیلاکجان در قالب روش تحلیل سلسله مراتبی انجام گرفته است که به ترتیب شامل: اصلاح طرح هادی (0/076)، ایجاد اقامتگاه و کمپینگ (0/0491) و پرور گل و گیاه (0/0487) به ترتیب دارای اولویت های اول تا سوم برای کسب درآمد می باشند. کشت دوم (0/0344)، پرورش ماهی (0/0351)، ایجاد بازارچه ساحلی (0/0317) و استعلام نقل و انتقال اسناد رسمی از دهیاری (0/0270) نیز به ترتیب در درجه اهمیت چهارم تا هفتم قرار گرفتند. دریافت عوارض از اراضی بایر (0/0259) دارای اولویت هشتم، دریافات عاوارض از واگذاری انشعاب آب و امتیاز برق و تلفن (0/0230) دارای اولویت نهم، دریافت عوارض بیمه اجتماعی و بیمه اراضی و املاک (0/0201) دارای اولویت دهم و احداث سردخانه (0/0126) دارای اولویت یازدهم می باشند.

Keywords:

دهیاری , منابع درآمدی پایدار , راهکارها , استان گیلان , گیلاکجان