غلامرضا خمر - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه زابل
بیت الله رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل
فرشته سرگلزنی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل

سرمایه اجتماعی یک سرمایه زیر بنایی است که توان بالقوه زیادی در به تحقق پیوستن مشارکت زنان در امور مدیریت و توسعه روستایی ایفا می کند. در غیاب سرمایه اجتماعی، سرمایه های فیزیکی و انسانی اثربخشی خود را از دست می دهند و پیمودن راه های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی ناهموار و دشوار می شوند. بدون تردید، تعریفی جامع از سرمایه اجتماعی بسیار دشوار می باشد. به نظر می رسد، علت آن است که سرمایه اجتماعی مقولهای نامرئی و نسبتاً غیرقابل اندازه گیری است؛ و هرچقدر این سرمایه در جامعه ای بیشتر باشد آن جامعه، جامعه ای متحرک و پویا به حساب می آید. اما این تحرک در جامعه شهری و روستایی ایران خیلی کم می باشد. در این مقاله سعی شده است که سرمایه های اجتماعی در روستاهای بخش مرگنلر مورد بررسی قراربگیرد. با استفاده از آزمون فریدمن و آزمون t شاخصهای سرمایه اجتماعی الویت بندی شده و مورد سنجش قرار گرفتند که در نتیجه ارتقاء فرهنگ عمومی با 6,62 درصد اولین الویت و با 23,777 درصد، برگرفته از آزمون t بالاترین سطح معناداری را برای افزایش سرمایه اجتماعی داشته است. همچنین در این تحقیق سعی شده است زمینه ها و راهکارهایی که برای تقویت این سرمایه در مناطق روستایی لازم است معرفی شود.

سرمایه اجتماعی، فعالیت زنان، بخش مرگنلر