بررسی راندمان سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک مطالعه موردی شهرستان شوش

لزوم بهره برداری بهینه از منابع آب موجود و پایین بودن راندمان آبیاری در رو ش های سنتی، کاربرد روش های آبیاری تحت فشار رااجتناب ناپذیر می نماید. ارزیابی طرح های اجرا شده می تواند ضمن بهبود عملکرد سیست مها و کم کردن نقاط ضعف احتمالی، بهانتخا ب های مناسب در طرح های آتی کمک شایانی نماید. در این پژوهش، راندمان آبیاری سیست مهای بارانی کلاسیک ثابت با آبپاشمتحرک اجرا شده در محدوده شهرستان شوش محاسبه گردید، بدین منظور سه طرح مورد بررسی قرار گرفت و جهت اطمینان ازصحت نتایج، اندازه گیری ها تکرار شدند. راندمان واقعی کاربرد سیستم 43 % و پتانسیل کاربرد سیستم 45 % محاسبه گردید. با توجهبه نتایج می توان گفت راندمان کاربرد تفاوت نسبتاً زیادی با راندمان مورد انتظار دارد که دلیل این امر می تواند تلفات زیاد آب از محللوله ها و اتصالات، آبیاری در ساعات آفتابی، وزش باد و عدم دقت در بهره برداری و نگه داری از سیستم باشد. کمتر بودن راندمانواقعی از راندمان پتانسیل هم نشان می دهد که در مزارع مورد مطالعه، آبیاری در برخی مواقع بیش از حد نیاز صورت گرفته و این امرباعث افزایش تلفات نفوذ عمقی شده است. نتایج این تحقیق لزوم بازنگری در طرح های اجرا شده و طرح های در انتظار اجراء و نیزلزوم کنترل و نظارت بیشتر بر طراحی، اجراء و برنامه ریزی را نشان می دهد.

Keywords:

راندمان پتانسیل , راندمان واقعی , آبیاری بارانی , روش کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک