حسین رجب پور - کارشناس ارشد هیدروژئولوژی، شرکت آب منطقه ای آذربایجان شرقی
علی اسماعیلی - کارشناس عمران - سد وشبکه، شرکت آب منطقه ای آذربایجان شرقی

کمبود منابع آب شیرین و تجدید شونده مه مترین عامل محدود کننده توسعه کشاورزی است. با استفاده از روش آبیاری تحت فشار،افزایش راندمان تولید محصول و گاهی بهبود کیفیت آن، حاصل می شود. طبق نتایج حاصله، مهمترین موانع و مشکلات موجود برایاستفاده کشاورزان از روش آبیاری تحت فشار در این منطقه، پراکندگی، کوچکی و تعدد قطعات، بالابودن هزینه ها و عدم توانایی مالی،سنتی بودن تولید و مخلوط بودن باغ و زراعت، عدم علاقه و عدم آشنایی و کمبود آب تشخیص داده شدند. پیشنهاد روستائیان جهتاجرایی شدن روش آبیاری تحت فشار در روستا شامل ارایه وا م های کم بهره با مدت بازپرداخت طولانی، آموزش، فرهنگ سازی واجرای طرح های الگویی توسط دولت، اصلاح با غهای سنتی و یکپارچه سازی اراضی، ارزان کردن هزینه برق مصرفی و فراهم کردنامکانات مالی و رساندن برق به سر چاه و تأمین آب شیرین و حفر چاه جدید می شود.

آبیاری تحت فشار، چا ه های کشاورزی، گرایش بهره برداران، دشت شبستر