ایوب مردانی - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شهید چمران اهواز
معصومه مومنی - کارشناس ارشد علوم تربیتی

گروه ها و اقوام مختلف یک جامعه دارای فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود می باشند و این امر به بروز جوامع چند فرهنگی منجرشده است. فرهنگ بخشی از محیط است که توسط آدمی ساخته و پرداخته می شود و روش درک و کیفیت برخورد بشر با فرهنگفکری را نیز شامل میشود. تعلیم و تربیت از نظر فرهنگی نمی تواند نسبت به فرهنگ بی تفاوت باشد، چرا که ارزش ها و گرایشاتخاصی را می پروراند که خود به بقای نظم خاص اجتماعی و سیاسی کمک می کند. برای معتقدند جوام چند فرهنگی باعثاصطاکاک و تنش بین خرده فرهنگ ها با هویت ملی می شود و در نتیجه به فروپا شی نظام اجتماعی منجر می شود هدف اینپژوهش بررسی نسبت و رابطه چند فرهنگی و هویت ملی و نقش و رسابت آموزش و پرورش در انطباق بین این دو بعد است اینتحقیق از نوع تحلیلی- توصیفی و روش گردآوری اطلاعات؛ روش اسنادی- کتابخانه ای و ابزار گردآوری داده ها؛ فیش برداریاست. نتایج این تحقیق نشان داد که فرهنگ های قومیت هیچ گونه تعارضی با هویت ملی ندارد و آن دو در طول هم و مکملیکدیگر می باشند. نظام های تربیتی باید ضمن تقابل با هر گونه شبیه سازی فرهنگی، به تنوعات فرهنگی از یک طرف و هویتفردی از طرف دیگر توجوه نماید. نظام های تربیتی تنها با بی طرفی و ایجاد فرصت های عادلانه جهت طرح و تبیین ویژگی هایفرهنگ های مختلف می توانند فرایند هویت یابی را بدرستی تدارک ببینند و هدایت نماید و این تنها راه کمک به دانش آموزانجهت دستیابی به هویت واقعی ملی است. آموزش چند فرهنگی با تاکید بر فرهنگ بومی هر منطقه و احترام به آن و بکار گیری آندر امر آموزش و در عی حال آشنا کردن دانش آموز با فرهنگ ها و قومیت های دیگر جامعه و ایجاد شرایط شناخت و تعامل باآنها، احساسی ملی گرایانه همراه با شناخت را در دانش آموز ایجاد می کند که دارای پایه های محکمی است.

هویت ملی، چند فرهنگی، قومیت