مهدی کشاورزی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایرانشهر
ابوالفضل یزدانی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

یکی از راه های مناسب برای رویارویی با دنیای تحول گرایی امروز برنامه درسی چند فرهنگی است. برنامه درسی در این شاریط با تأکید بر شرایط و خصوصیات فرهنگی اقلیت ها می تواند در جهت رشد و تقویت فرهنگ های بومی و در نهایت تقویت فرهنگ م لی نقش بسزایی داشته باشد. تربیت رسمی اگر بخواهد با به کارگیی فرهنگ غالب در برنامه درسی، ارزش های فرهنگی و قومی را نادیده بگیرد، شکافی بین فرزندان کشور به وجود می آورد که کار حاکمیت را در ایجاد وحدت و همبستگی دشوار می سازد. در این مقاله چهار رویکرد برنامه درسی مشارکتی، افزایشی، انتقالی و عمل اجتماعی، با تأکید بر برنامه درسی چند فرهنگی را مورد بررسی قرار می دهد. رویکرد شناختی در این پژوهش، روش کیفی و در در ردیف مطالعات توصیفی- تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات از طریق اسناد و مدارک و روش تجزیه و تحلیل در این پزوهش به شیوه توصیف، تحلیل و ا ستنتاج نظری بوده است. مقاله نتیجه گیری کرده است که در تعیین اهداف برنامه درسی چند فرهنگی توجه به آرمان های دموکراسی و مدنظر قرار دادن حقوق بشر، رعایت اصل انعطاف پذیری و بازسازی، توجه به ابعاد نگرشی، شناختی و مهارتی چند فرهنگی و همچنین انطباق با واقعیت های اجتماعی و جهانی و استفاده از وجود متخصصان و برنامه ریزان محلی و منطقه ای رکن اساسی می باشد. در پایان مقاله پیشنهادهایی برای توجه به برنامه درسی چند فرهنگی در نظام آموزشی ایران ارائه شده است.

برنامه درسی چند فرهنگی، رویکرد مشارکتی، افزایشی، انتقالی، عمل اجتماعی