آموزش دوزبانه و دو فرهنگی در ایران: فرصت یا تهدیدی برای امنیت و انسجام اجتماعی؟

هدف کلی این پژوهش بررسی فرصتها و تهدیدهای آموزش د وزبانه و دوفرهنگی (فارسی و ترکی) برای امنیت و ا نسجام ملی در آموزش ابتدایی استان های آذربایجان شرقی و غربی از دیدگاه مدیران و معلمان بوده است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش توصیفی پیمایشی استفاده شده است. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده که روایی آنها از طریق نظرات استادان و متخصصان و پایایی پرسش نامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و 0/80 برآورد گردیده ا ست. جامعه آ»اری پژوهش شامل 7231 نفر در سال تحصیلی 89-88 بوده است. حجم نمونه آماری پژوهش با استفاده از جدول مورگان 400 نفر برآورد گردیده، که از روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شده اند. یافته های پژوهش نشانگر آن بوده که از دید مدیران و معلمان مدارس ابتدایی میزان فرصتها برای آموزش دوزبانه و دوفرهنگی در آموزش ابتدایی استان های آذربایجان شرقی و غربی در حد بالاتر از متوسط می باشد. اما در مؤلفه تهدید سنجی، مدیران و معلمان استان آذربایجان شرقی و غربی میزان تهدیدهای آموزش دو زبانه و دو فرهنگی را در سطح متوسط ارزیابی کرده اند و همچنین فرصتها و تهدیدهای آموزش دوزبانه و دوفرهنگی، در پنج مؤلفه مورد شناسایی قرار گرفت، که عبارتند از: فرصتها و تهدیدهای 1)علمی شناختی 2)اقتصادی 3)آموزشی 4)اجتماعی و 5)سیاسی و ایدئولوژیکی می باشد.

Keywords:

آموزش دوزبانه و دو فرهنگی , فرصتها و تهدیدها , امنیت اجتماعی , انسجام اجتماعی