مهدی جمالی نژاد - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
جعفر کریمی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه پیام نور تهران

گردشگری فرهنگی در حال حاضر ابزاری مناسب در زمینه تفاهم و صلح و دوستی جوامع به کارگرفته می شود و فرصتی مناسب برای شناخت فرهنگ های دیگر جوامع می باشد. مسئولین جوامع مختلف سعی می نمایند با برنامه ریزی دقیق گردشگران فرهنگی بیشتری را به کشور خود جذب نموده و در رونق یافتن فرهنگ بومی و همچنین فروش بخشی از محصولات فرهنگی جوامع به رونق اقتصادی آنان نیز کمکی کرده باشند. در این بین شهر فرخ شهر با برخورداری از جاذبه های فرهنگی مختلف به خصوص فرش فرخ شهری که خود نمادی از هویت و فرهنگ این خطه در طول سالیان دراز می باشد، نیازمند برنامه ریزی در زمینه گردشگری فرهنگی در جهت حفظ فرهنگ محلی و بازرونق یافتن صنعت فرش آن می باشد. در این پژوهش نیز در راستای برنامه ریزی گ ردشگری فرهنگی شهر فرخ شهر از مدل اقلیم توریستی Terjung بهره گرفته شده است و بدین منظور داده های مورد نیاز از سایت هواشناسی (ایستگاه شهرکرد) اخذ و پس از جایگذاری در مدل نتایج ارائه گردید. نتایج حاکی از آن بود که در این شهر در طول روز تنها در دو ماه اردیبهشت و مهر شرایط ایده آل حکمفرما می باشد و این فرصت مناسبی را برای بهره برداری از جاذبه های این شهر به خصوص جذابیت های فرهنگی فراهم می آورد. و در طول شب در هیچ ماهی شرایط آسایش وجود ندارد و چنانچه قصد سفر به این محدوده وجود داشته باشد باید حتماً وسایل مورد نیاز همراه باشد. در پایان برای رونق و توسعه گردشگری فرهنگی و به خصوص فرش فرخ شهری راهکارهایی ارائه گردیده است.

گردشگری فرهنگی، فرش فرخ شهر، برنامه ریزی، کلیماتوریسم