محمدعلی مومبینی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
عبدالرضا نواح - استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز
علی حسین حسین زاده - دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز

نماد پدیده ای است که از پاره ای کلمات، اشکال، احجام، اشیاء، اعمال، علائم و احساسات تشکیل می شود. این عناصر تجسمی یا معنایی از مفهوم، پیام و یا رمزی سخن می گوید که مخاطب لازم است با معانی و مفاهیم آن آشنایی داشته باشد. به عبارتی ساده تر، نماد وسیله ای است که به جای چیز دیگر به کار می رود که آن چیز دیگر (مدلول) به واسطه ی تداعی معانی، در اندیشه مخاطب راه می یابد. از آنجا که نمادها از دو عنصر فرم و رنگ برخوردار هستند، فهم و درک انتخاب و بکارگیری رنگ ها در نمادی پردازی های جوامع می تواند زوایای پنهان فرهنگ، آداب و رسوم، اعتقادات و باورهای این جوامع را روشن سازد. م ردمان ایل بختیاری بر اساس شرایط اجتماعی- محیطی شان و باورها و اعتقادشان اقدام به خلق نمادهای مادی و معنوی نموده اند که نیازمند واکاوی و بررسی است. تحقیق حاضر با استفاده از دو روش اسنادی . مصاحبه میدانی (با پژوهشگران) چگونگی انخاب و کاربرد رنگها در نماد پردازی های مادی و معنوی ایل بختیاری را مورد مطالعه قرار داده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که رنگ های سیاه، سفید، سبز، قرمز، و زرد در فرهنگ ایل بختیاری در قالب نمادپردازی های معنوی و مادی گوناگونی به استخدام گرفته شده اند. همچنین نتایج تحقیق بسیاری از یافته های تحقیقات صورت گرفته در این حیطه را تأئید و تصدیق می کند که بی شک مهمترین عامل آن قرابت نزدیک فرهنگی و ارزشی مردمان ایل بختیاری با دیگر فرهنگ های جوامع و بالاخص جامعه ایران است.

رنگ، نمادهای مادی، نمادهای معنوی، ایل بختیاری