اکرم رستم خانی - کارشناس برنامه ریزی قطارها، کنترل مرکزی، راه آهن ج.ا.ا، دانشجوی کارشناسی ارشد، MBA، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
پریناز معماریان - دانشجوی کارشناسی ارشد، MBA، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران

زمینه و هدف: در راه آهن، تقاطع همسطح ریل و جاده به عنوان نقاط پرخطر و سانحه خیز شناخته می شوند. لذا حذف یا کاهش آنها در برنامه بلند مدت اکثر شبکه های حمل و نقل ریلی قرار دارد. با توجه به اینکه تبدیل همه گذرگاه های همسطح به غیرهمسطح مستلزم صرف وقت و هزینه زیادی است. لذا اولویت بندی این پروژه ها حائز اهمیت می باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف اولویت بندی تبدیل 30 گذرگاه همسطح به غیرهمسطح در حوزه اداره کل راه آهن شمال غرب انجام شده است. روش: برای سنجش گزینه های موجود در معیارهای کمی و کیفی از دو روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و promethee استفاده شده و در نهایت به روش های تلفیقی میانگین حسابی، بوردا و گویلند رتبه نهایی گذرگاه ها حاصل شده است. پس از مطالعه چند مقاله در این زمینه شاخص های اولیه استخراج و بصورت پرسشنامه، جهت وزن دهی در اختیار کارشناسان اداره خط و ابنیه فنی قرار گرفت. پس از پاسخ 6 کارشناس به این پرسشنامه ها، شاخص های نهایی حاصل گردید. داده های کمی از آمارهای عملکرد ادارات مربوطه استخراج گردیده و برای امتیاز دهی به معیارهای کیفی از نظرات همان 6 کارشناس استفاده شده است. سپس میانگین نظرات خبرگان به عنوان نمره خام هر معیار و امتیاز آن در هر گذرگاه لحاظ شده است.

اولویت بندی، تبدیل گذرگاه همسطح به غیرهمسطح، راه آهن، تصمیم گیری چندمعیاره، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (promethee, (AHP