نقش آموزش به همراه اجرای قانون در کاهش حوادث ترافیکی

سوانح رانندگی و تلفات انسانی به عنوان دومین عامل مرگ و میر در جهان پس از جنگ شناخته شده است و در ایران به عنوان دومین عامل بعد از بیماریهای قلبی و عروقی، موجب مرگ و میر می شود. سیستم حمل و نقل جاده ای از سه جزء اصولی، یعنی استفاده کنندگان از راه،وسیله نقلیه و خصوصیات راه ، تشکیل شده و هریک به صورت منفرد می تواند منجر به حوادث تر افیکی شوند. برای بهبود شرایط رانندگی و کاهش تلفات و تصادفات و همچنین رعایت حقوق شهروندی، هر جامعه ای دارای قوانین و مقرراتی است که قوانین و مقررات راهنما یی ورانندگی، ازجمله آشکارترین ننش های اجتماعی آن جامعه محسوب می شوند و انتظار می رود با رعایت این قوانین ، نتایج پیش بینی شدهبرای آن، حاصل شود. اما میزان تبعیت از قوانین در جوامع گوناگون، یکسان نیست. چگونه می توان میزان اطاعت از قوانین راهنمایی و رانندگی را افزایش داد و به نتایج مورد نظر آن دست یافت؟ بررسی ها نشان می دهد نه اجرای قانون به تنهایی موثر نیست و افزایش آگاهی شهروندان و آموزش توام با اعمال قانون، می تواند تاثیر به سزایی را در کاهش سوانح رانندگی و تلفات انسانی،داشته باشد. این مقاله با رویکرد تاثیر آموزش در کاهش تلفات جاده ای در طی یک دهه گذشته در ایران، تدوین شده است.

Keywords:

حوادث ترافیکی , تصادفات , برنامه های مداخله ای , آموزش