بررسی مدلهای شناسایی، الویت بندی و رفع نقاط پرحادثه عبور عابرین پیاده در راه های برون شهری

تصادفات رانندگی، نتیجه یک اختلال در تعامل سیستم انسان، وسیله نقلیه، راه و محیط می باشد و اقدامات باید درجهتی انجام شود که تعداد این اختلالات را کاهش داده یا در صورت بروز از عواقب و نتایج آن بکاهد. باعنایت به محدودیتهایسرمایه ای بهترین راهکار کاهش تصادفات، شناسایی، الویت بندی و رفع نقاط پرحادثه می باشد. بطور کلی الویت بندی این نقاطشامل: روشهای مبتنی بر ملاحظات فنی و مهندسی و استفاده از تکنیک های اقتصاد مهندسی و ارزیابی اقتصادی می باشد. با توجه بهبررسی انواع مدلهای این دو دسته از روشها و نتایج حاصل از آنها،به منظور الویت بندی و رفع نقاط پرحادثه ایران با توجه به شرایطحاکم بر آن از لحاظ ساختار راهها، استفاده کنندگان از راه و شرایط اقتصادی، استفاده از چند معیار می تواند معایب استفاده از یکمعیار را پوشش دهد و نتایج قابل قبول تری را ارائه ،» مدل دلفی « نماید. استفاده از یعنی انتخاب و بررسی جامع معیارهای مؤثر وکارآ و استفاده از خرد جمعی کارشناسان مقوله ایمنی جاده ای، می تواند به عنوان یک راهکار مفید مدنظر قرار گیرد. در این راستا بااستفاده از روشهای تصمیم گیری گروهی، زمینه شناسایی معیارهای مؤثر و میزان اهمیت هر یک از آنها نسبت به سایر معیارها فراهمخواهد شد.

Keywords:

تصادفات , مقاطع پرحادثه , الویت بندی , مدل دلفی