جعفر میرکتولی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گلستان، گرگان
حسین موسی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گلستان، گرگان
بهنام عطا - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی، مشهد
مریم کیایی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گلستان، گرگان

شهر الکترونیک بدنبال آن است تا بتواند به سهولت از کلیه درخواست ها و نیازها و مشکلات شهروندان و شهر مطلع گردد، و با بهبود شرایط حاضر به شهری سالم دست یابد. سیستم حمل و نقل هوشمند از مباحث مهم مطرح در مدیریت حمل و نقل و ترافیک می باشد و آنرا از زمره جدیدترین تکنیکهای شناخته شده در بهبود و رفع مشکلات حمل و نقل و ترافیک قلمداد می کنند . از این رو امروزه حمل و نقل و ترافیک شهری یکی از بزرگترین مشکلات برنامه ریزان و مسوولان شهری می باشد. برای حل این مشکل و تبعات ناشی از آن بیشتر مدیران و مسوولین شهری به استفاده از سیستم های حمل و نقل عمومی روی آورده اند. از طرفی دیگر می توان با استفاده از زیر ساخت های ارتباطی مشکلات حمل و نقل شهری، در شهر الکترونیک را کاست و با ارایه برنامه ها و مدل ها حمل و نقل را مناسب سازی کرد. در پژوهش حاضر سعی شده است با به کارگیری زیر ساخت های ارتباطی بخصوص اینترنت حمل و نقل شهری را بهبود بخشیده و با ارایه پیشنهاد ها و راهکار های اساسی برنامه ریزان شهری را در شهر الکترونیک یاری نمود. نتایج بدست آمده از پژوهش نشان می دهد که می توان با بهره گیری از تجارب سایر کشورها در این زمینه و با وضع قوانین و همچنین نظارت دقیق بر برنامه ها به این مهم دست یافت و کیفیت حمل و نقل در شهر الکترونیک را بهبود بخشید.

شهر الکترونیک، حمل و نقل، زیر ساخت ها، اینترنت، شهروندان