تحلیلی بر برنامه ریزی توسعه گردشگری در استان گلستان (رویکردی محصول محور)

یکی از مناطقی که می بایست در زمینه گردشگری و برنامه ریزی آن با توجه به قابلیت های باقوه و بالفعل آن در کشور مورد توجه قرار گیرد استان گلستان است. استان گلستان با توجه به موقعیت ژئوپلیتیکی گردشگری آن دارای جایگاه ویژه ای است. این استان محل عبور حدود 6 میلیون زائر و گردشگر مذهبی مشهد مقدس بوده، از لحاظ جاذبه های فرهنگی به علت همزیستی مسالمت آمیز اقوام مختلف ، جاذبه های اکوتوریستی منحصر بفرد همچون تالاب های بین المللی آجی گل، آلا گل و ... و با توجه به خطوط ساحلی در کنار خلیج گرگان و دریای مازندارن قابلیت بسیار بالایی را در گونه های مختلف گردشگری برخودار می باشد ولی با این همه قابلیت بخش گردشگری نتوانسته جایگاه خود را در اقتصاد این استان به دست آورد و نقش گردشگری در ایجاد استغال و درآمدزایی با توجه به قابلیت های بالای گردشگری استان ناچیز می باشد. بدین لحاظ در این مقاله در چارچوب روشی تحلیلی و توصیفی به بررسی وضعیت گردشگری در استان گلستان در ابعاد مختلف بخصوص عدم توسعه گردشگری پرداخته است . نتیجه به دست آمده نشان دهنده آن است که گردشگری در استان گلستان در چهار بعد عرضه محصول، مدیریت، گردشگر پذیری و بازاریابی دچار مسائل و مشکلاتی می باشد که در راستای رفع هر یک از این مشکلات در ابعاد فوق الذکر پیشنهادات و راهکارهایی ارائه گردیده است.

Keywords:

اکوتوریسم , بازاریابی گردشگری , محصول گردشگری , گردشگرپذیری , استان گلستان