اسدالله دیوسالار - استاد یار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه پیام نور
خدیجه مفلوکی اوره - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور مرکز ساری

در دهه های اخیر موضوع کیفیت محیط شهری به یک بحث تخصصی و عمومی در جامعه تبدیل شده است و توجه مردم از اهداف مادی، به ماهیت زندگی در مجموعه های ناکارآمد شهری معطوف شده است. آنچه در این میان واضح است این است که تمام مشکلات شهری یک مولفه کیفیت محیطی دارند، به عبارت دیگر بسیاری از مشکلات محیطی به سرعت به مشکلات شهری تبدیل خواهند شد. به همین دلیل در سال های اخیر توجه به ابعاد پایداری محیطی و کیفیت زندگی و اجتماعات سالم، باعث توجه بیشتر به ابعاد کیفیتی در محیط های شهری شده است. کیفیت محیط شهری مطلوب، تحت تأثیر عوامل و معیار های مختلف می باشد که به طور عمده می توان عوامل کالبدی، کارکردی و محتوایی را نام برد که هر یک نیز، متشکل از معیارهای مختلفی می باشند. اما هدف این پژوهش ارزیابی شاخص های کیفیت محیط شهری از دیدگاه شهروندان می باشد. محدوده ی مورد مطالعه بخش مرکزی شهر ساری و روش تحقیق بصورت پیمایشی و توصیفی- تحلیلی است که روش گردآوری اطلاعات نیز بصورت اسنادی و میدانی از طریق پرسشنامه در قالب طیف لیکرت طراحی شده و سئوالات تحقیق از طریق نرم افزار(SPSS) مورد تحلیل قرار گرفته شده است. نتایج تحقیق بیانگر این مدعاست که با توجه به بررسی شاخص های کیفیت محیط شهری بخش مرکزی ساری با 8 معیار در قالب 3 سطح، سطوح کیفیت محیط شهری بخش مرکزی ساری در سطح کالبدی و محتوایی در شرایط نسبتاً نامناسب قرار دارد و رضایت مندی این سطح در بین شهروندان در جایگاه پایینی قرار دارد. اما سطح محتوایی در شرایط مناسب تری قرار دارد

کیفیت محیطی، کیفیت محیط شهری، فضای شهری، ساری