بهنام شمشیری گیگلو - دانشجوی کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علفهای هرز دانشگاه محقق اردبیلی
مرتضی برمکی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی
احمد توبه - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی
کمال شهبازی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مغان

یکی از مهمترین عوامل کاهش ارزش کمی و کیفی محصولات کشاورزی علفهای هرز میباشند. گیاهان پوششی با توانایی حفظ حاصلخیزی و رطوبت خاک و بهویژه کنترل زیستتوده)بیوماس( علفهای هرز، از جایگاه ویژهای در برنامههای مدیریتی کشاورزی برخوردار هستند. به- همین منظور طرحی در سال 1391 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل)سامیان( بهصورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوکهایکامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. گیاه چاودار پوششی چاودار بهعنوان فاکتور اول در چهار سطح در تاریخهای مختلف)تاریخ کاشت اولیکماه قبل از کاشت ذرت( بصورت مالچ زنده که فواصل کاشت بقیه تیمارهای تاریخ کشت چاودار دو هفته از یکدیگر بودند و فاکتور دیگر مقدار بذر مصرفی گیاه پوششی در سه سطح 80، 120 و 160 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها نشان داد که بین اثرات اصلی تاریخ کاشت و تراکمهای کشت گیاه پوششی چاودار اختلاف معنیداری در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. بطوریکهبیشترین و کمترین کاهش تراکم و وزن خشک علف هرز سلمه تره به ترتیب در تاریخ کشتهای اول و چهارم بدست آمد. همچنین تراکم 160کیلوگرم در هکتار بدلیل تولید زیستتوده بیشتر گیاه پوششی باعث کنترل بیشتر علف هرز سلمه تره شد و بعنوان بهترین تراکم میتواند موردتوجه قرار گیرد.

تاریخ کاشت، تراکم کاشت ، چاودار ، علف هرز