هانا مصدق - دانشجوی کارشناسی ارشد، علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)
فروغ مرتضایی نژاد - استادیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)
مهرداد جعفرپور - استادیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)
مائده کریمیان دورهونی - دانشجوی کارشناسی ارشد، علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)

درمنه دشتی گیاهی Artemisia sieberi Besserچند ساله از تیره ی آفتابگردان با خاصیت آنتی اکسیدانی، ضدمالاریایی و ضددیابتی می باشد. در این پژوهش، ریزنمونه های تک گره گیاهچه های 90 روزه حاصل از کشت بذر درمنه ی دشتی در محیط ½ موراشیگ و اسکوگ تهیه شدند. سپس ریزنمونه ها در محیط موراشیگ و اسکوگ حاوی سطوح مختلف هورمون های جیبرلیک اسید (0، 2، 4 میلی گرم در لیتر)، نفتالین استیک اسید (0، 0/2، 0/5 میلی گرم در لیتر) و بنزیل آدنین (0، 0/1 ، 0/3 میلی گرم در لیتر) کشت گردیدند. و توانایی تولید کالوس، برگ و شاخه در ریزنمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. این ازمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و در هر تکرار 2 ریزنمونه انجام شد. نتایج نشان داد محیط موراشیگ و اسکوگ حاوی تیمار هورمونی جیبرلیک اسید به همراه بنزیل آدنین به ترتیب 4 و 0/1 میلی گرم در لیتر موجب افزایش تعداد برگ (108/33 عدد)، در حالیکه تیمار حاوی هورمون های جیبرلیک اسید، بنزیل آدنین و استیک اسید به ترتیب 2، 0/1، 0/2 میلی گرم در لیتر موجب افزایش تعداد شاخه (24/67 عدد) می شود. در بسیاری از گیاهان رشد یافته در محیط موراشیگ و اسکوگ حالت شیشه ای مشاهده شد. مطابق نتایج به دست آمده توصیه می شود به علت چوبی این گیاه، جهت ریزازدیادی آن از محیط های مناسب گیاهان چوبی مانند لویدمک کاون استفاده شود.

درمنه ی دشتی، ریزنمونه تک گره، کشت بافت، موراشیگ و اسکوگ، لوید مک کاون