زینب صفایی - دانشجوی کارشناسی ارشد گیاهان دارویی دانشگاه فردوسی مشهد
مجید عزیزی - دانشیار گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه شناخت منابع تأمین غذایی گیاهان زراعیدر سیستم کشاورزی پایدار که سازگار با محیط زیست باشند ، خصوصاً در سیستم های کشت گیاهان دارویی ازاهمیت ویژه ای برخوردار است. در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی با دو تیمار کودی و سهتکرار در سال زراعی 1392-1391 در دانشگاه فردوسی مشهد بر روی گیاه دارویی سیاهدانه انجام شد. تیمارها شامل نانوکود فارمکس (در دو سطح صفر و 1 میلی لیتر در لیتر) و اسید هیومیک (در 4 سطح صفر، 1 ، 3، 6 میلی لیتر در لیتر) که بصورت جداگانه و ترکیبی سه مرتبه در مرحله رشد گیاه محلول پاشی شد. صفات مورد بررسی شامل: ارتفاع، شاخص سطح برگ، وزن خشک، تعداد گل آذین تعداد فولایکول در بوته، تعداد دانه در فولیکول، تعداد دانه در بوته، وزن دانه در بوته ، وزن هزار دانه و عملکرد بیولوژیکی بود. نتایج نشان داد که بین تیمارها از نظرتمامی صفات اختلاف معنی داری وجود داشت. در مجموع می توان نتیجه گرفت که نانوکود فارمکس و مقادیر بالای اسید هیومیک باعث افزایش عملکرد اجزا عملکرد سیاهدانه شد.

اسید هیومیک، سیاهدانه، علکرد و اجزا عملکرد، نانوکود فارمکس