بررسی اثرمقیاس کردن رکوردهای زمین لرزه به روش میانگین هندسی برنتایج تحلیل دینامیکی افزایشی I.D.A

تحلیل دینامیکی افزایشی یک روش شناخته شده و متداول برای دستیابی به عملکرد سازه تحت تحریکات لرزه ای است دراین روش ابتدا یک رکورد شتابنگاشت زمین لرزه که با خصوصیات محل قرارگیری سازه سازگار است انتخاب شده و سازه مورد نظر تحت اثراین زمین لرزه موردتحلیل دینامیکی قرارمیگیرد و حداکثر پاسخ سازه تحت این تحریک که میتوند هریک ازپارامترهای تقاضای مهندسی مثل تغییر مکان دریفت دوران مفاصل پلاستیک برش پایه و ... باشد ثبت میشود سپس با اعمال یک ضریب مقیاس دررکورد اولیه رکورد جدیدی بدست میاید که دارای شدت بیشتری به نسبت فاکتورمقیاس نسبت به رکورداولیه است و مجددا با انجام تحلیل دینامیکی برای سازه تحت این رکورد جدید حداکثر پاسخ سازه به دست می اید این فرایند تکرار میشود و هربارضرایب مقیاس بزرگتر میگردند یعنی شدت زلزله بیشتر میشود تا اینکه سازه مورد نظر دچارفروریزش شود سپس نمودارحداکثرشتابهررکورد برحسب حداکثر پارامترتقاضای مهندسی ترسیم میشود که نمودارIDA نام دارد و به منظور بررسی میزان ظرفیت سازه درسطوح مختلف شدت ترسیم میگردد این روش اگرچه مزایای بسیایر دارد اما با بررسی دقیقتر اشکالاتی نیزبه آن وارد است ازآن جمله میتوان به نحوه ی مقیاس کردن رکوردها اشاره کرد چرا که باتوجه به روابط و اصول تحلیل خطرلرزه ای احتمالی افزایش مقدارشدت زمین لرزه IM تابعی ازخصوصیات اصلی زلزله یعنی بزرگا M فاصله ی سایت ازگسل R و پارامترتصادفی زمین لرزه E است ازاین رو درتحقیق حاضربرای سطوح مختلف شدت رکوردهایی متناسب با آن سطح انتخاب شده و سپس این رکوردها توسط روش میانگین هندسی مقیاس میشوند و رکوردهایی که درهمه سطوح شدت پاسخ قابل قبولی دارند برای تحلیل دینامیکی استفاده میشوند

Keywords:

تحلیل دینامیکی افزایشی IDA , انتخاب و مقیاس کردن زمین لرزه , تحلیل خطرلرزه ای احتمالیPSHA , طیف میانگین شرطیCMS