محمد خانمحمدی - استادیاردانشکده فنی دانشگاه تهران
زهرا کفایی لطفی - دانشجوی کارشناسی ارشدزلزله دانشکده فنی دانشگاه تهران

امروزه ازتحلیل دینامیکی افزایش یابنده به عنوان روشی معتبربرای دستیابی به عملکرد واقعی سازه هنگام وقوع زلزله استفاده میشود دراین روش یک رکورد شتابنگاشت زمین لرزه تحت ضرایب مقیاسی ازکم تازیادمقیاس میشود و حداکثر پاسخ سازه تحت این تحریکات که میتواند هریک ازپارامترهای تقاضای مهندسی مثل تغییر مکان دریفت دوران مفاصل پلاستیک برش پایه و ... باشد که متناظر با ضریب اعمال شده ثبت میشود بنابراین درهرمرحله زلزله بزرگتر شده و متناظرا پاسخ سازه نیزبزرگتر میشود تاجایی که سازه مقاومت خود را ازدست داده و اصطلاحا دچارفروریزش کلی گردد سپس نمودار حداکثر شتاب زمین لرزه یاحداکثر شتاب طیفی آن برحسب حداکثر پارامتر تقاضای مهندسی ترسیم میشود که نمودارIDA نام دارد مقیاس کردن زمین لرزه ها بصورت خطی و بدون محدودیت وتاحدفروریزش سازه میتواند منجر به بروز خطا درتشخیص نقطه ی انهدام و یاحالت های حدی سازه شود چرا که باتوجه به نوع رابطه ی میان شدت زمین لرزه با خصوصیات اصلی زلزله ها یعنی بزرگا و فاصله سایت ازگسل پتانسیل وقوع زمین لرزه درنواحی مختلف بایکدیگر متفاوت است درتحقیق پیشرو سعی شده است روشی بهینه برای انتخاب زمین لرزه هایی هرچه مناسبتر برای انجام تحلیل دینامیکی افزایشی معرفی شود برای این منظور اززمین لرزه هایی استفاده میشود که پس ازمقیاس شدن به سطوح مختلف شدت همچنان پاسخ هایی نزدیک به یک زمین لرزه ی واقعی درآن سطح شدت داشته باشند

تحلیل دینامیکی افزایشی IDA ، انتخاب و مقیاس کردن زمین لرزه ، تحلیل خطرلرزه ای احتمالیPSHA ، مهندسی زلزله براساس عملکرد