خسرو دانشجو - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس
سحر ارجمندی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس،

مقاله حاضر به بررسی تاثیر آب و فضاهای استفاده از آن در خانه های ایرانی اسلامی می پردازد تا به این پرسش پاسخ دهد که آب چگونه با حضور خود در خانه، آن را به یک مکان قدسی ارتقاء میدهد. مسکن در دیدگاه ایرانی اسلامی مکان مقدسی است که در آن - آسایش و آرامش ساکنان فراهم می شود. لذا در اولین مرحله ویژگی های مسکن به عنوان یک مکان قدسی شناسایی و سپس نقش آب به عنوانعنصری حیاتی، مقدس و معنا بخش در القای حس قدسی به مسکن در سه نمونه از خانه های ایرانی تحلیل شده است. در بخش نتیجه گیری، پس از بررسی تحلیل های صورت گرفته، الگویی برای استفاده از آببرای ارتقای کیفی و قدسی مسکن ارائه شده است. آب در خانه های ایرانی در فرهنگ ایرانی اسلامی عنصر با ارزشی بوده است که در - قلب خانه قرار داشته است و تمام فضاها در سطوح مختلف با آن درارتباط بوده اند. دسترسی به آب، چرخه آن در خانه و خروج آن ازخانه بر خلاف زندگی معاصر امروزی در خانه ها حائز اهمیت بوده است. آب نیز متقابلا تاثیر کالبدی بر خانه و سازمان فضایی آنداشته است که اصلی ترین تاثیر آن پائین کشیدن فضاهای خانه برای دسترسی به آب است. به عنوان نتیجه گیری می توان گفت آب دارای حرمت، تقدس، تاثیر معنایی بر خانه است که خانه با سازمان فضاییخود آن را تقویت می کند و خانه مکانی قدسی است که در القای این حس آب نقش بسیار پر رنگی را ایفا می کند. این تاثیر متقابل می تواند به صورت الگویی سازمان یافته به بهبود رابطه آب و انساندر مسکن مفید واقع شده و فقدان حضور موثر و حسی آب در مسکن معاصر را تقویت کند. این مقاله از نوع تفسیری تاریخی می باشد و - در جمع آوری اطلاعات در آن از اسناد و متون تاریخی، منابع کتابخانه ای و اینترنتی، استفاده شده است

آب، مسکن، مسکن ایرانی اسلامی، مکان قدسی، سازمان فضایی