پدرام جهانیان - کارشناس ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات همدان
قاسم مطلبی - استادیار دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

رضایتمندی از محلهء مسکونی دارای ساختار پیچیدهای است که عوامل متعددی بر روی آن تأثیر میگذارند. این عوامل در 3 گروه اصلی متغییرهای فردی، فردی محیطی و محیطی، قابل تقسیم بندی -هستند. این پژوهش با هدف نشان دادن اهمیت توجه به مؤلفههای فردی کاربران محیط، به طراحان هنگام طراحی محیط صورت گرفته است. در این مقاله مبتنی بر روش تحقیق موردی و مبانی نظریموضوع، با انتخاب یک محلهء مسکونی بعنوان نمونهء موردی، محیطثابت فرض شده و میزان اثر متغییرهای دیگر، هم بطور مجزا و هم در ارتباط با یکدیگر، روی رضایتمندی سنجیده شده است. نمونهءآماری شامل 261 شرکتکننده بود که افراد به سوالات یک پرسشنامه در خصوص رضایتمندی از محله پاسخ دادند. پاسخهای پرسشنامه بر اساس طیف 5 گزینهای لیکرت مرتب شدند و دادهها توسط آزمون t تکنمونهای، مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده عدد رضایت ساکنین محل از محله مسکونی پاستور متوسط به بالا ( ,1<3.9104<5 با میانه نظری 3( ارزیابی شده است. نتایج پژوهشمشخص کرد که برخی از تفاوتهای فردی بر میزان رضایتمندی از محلهء مسکونی مؤثر هستند. افرادی که در گروههای سنی 11 تا 33 و 33 تا 53 سال قرار میگیرند، با افزایش میزان تحصیلیشان، میزانرضایتمندی در آنها کاهش مییابد. همچنین مشخص شد که میزان تحصیلات در گروه سنی بالای 53 سال، تأثیری در میزان رضایتمندی آنان از محله مسکونی ندارد. نتایج دیگر در حوزهء متغییرهایفردی محیطی، نشان داد که با افزایش مدت سکونت، عدد رضایتمندی - از محله نیز افزایش مییابد. ضمنا مدت سکونت در رابطهء بین رضایتمندی همسایگی و رضایتمندی از محل سکونت، مؤثر است، بهطوری که با افزایش مدت سکونت، حتی افرادی هم که از گروه همسایگی خود رضایت ندارند، از محلهء مسکونی خود رضایت خواهند داشت.

رضایتمندی از محلهء مسکونی، عوامل فردی محیطی، محلهء پاستور همدان، روانشناسی محیطی