شیما حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان همدان ایران

معماری ایرانی اسلامی دارای ویژگی های منحصر به فردی است که ضمن توجه به مسائل زیباشناختی و حفظ محیط زیست، پاسخگوی نیازهای اقلیمی هر منطقه نیز بوده است، بطوریکه فنون و قواعدبه کار رفته در این نوع معماری بسیاری از مفاهیم نوین در عرصهمعماری پایدار را به وضوح دارد. لذا از آنجایی که خانه یکی از مباحث مهم در معماری ما می باشد، در این مقاله به بررسی ویژگیهای معماری ایرانی در دوره اسلامی در پایداری خانه هایسنتی می پردازیم. در این پژوهش اصفهان را با مشخصات اقلیم نیمه گرم و خشک، که از جمله مهم ترین کانونهای معماری ایرانی دردوره اسلامی بوده و دارای خانه های قدیمی ارزشمند می باشد موردمطالعه قرار داده ایم. نتایج حاصل از مطالعه نشان دادند که بیشتر اصولی که در معماری پایدار نوین در قرن بیستم مطرح شده در معماری خانه های سنتی و قدیمی این شهر بخوبی رعایت گردیدهاست. به منظور انجام این تحقیق از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است.

معماری ایرانی اسلامی، معماری پایدار، خانه های سنتی،اقلیم گرم و خشک، اصفهان