آموزش شهروندان و یادگیری: بعدپنهان معماری بازارهای ایرانی

یادگیری نتیجه طبیعی زندگی و فعالیت دردنیای غنی ازدانش است و معمولا به صورت غیرتخصصی شروع میشود افراد به ندرت به منظور رسیدن به سطح مهارت بالا سرگرم یادگیری میشوند سپس با کسب مهارت ها و علاقه و گذشت زمان به صورت حرفه ای به کارمیپردازند بازارها به عنوان راسته اصلی تردد درشهرکهن ایرانی و مکانی برای تولید کالاهای مشابه و عرضه آنها به درون محلات مسکونی توسعه یافته و با ایجادفضایی عمومی و حضورعامه شهروندان نقش مهمی درشناخت حرفه های مختلف و انتقال دانش و تجربیات گوناگون و جذب افراد به حیطه های کاری دارد این پژوهش با روش کتابخانه ای درصددشناخت قابلیت های معماری گذشته بازارهای تاریخی کشور است که برای دستیاب یبه این محتوی شناخت دقیقی ازیادگیری انسان و معماری بازارهای تاریخی ضروری می نمود نتایج اولیه تحقیق نشان میدهد بازارهای ایرانی به دلیل عمومی بودن و ارتباط بامحلات مسکونی و همچنین حضورتولید کنندگان و مشاهده روند تولید کالاهای مختلف علاوه برعرضه و فروش کالا تاثیربسیارزیادی دریادگیری انتقال دانش و اموزش پنهان شهروندان داشته است که این ارزش نه تنها درمراکز تجاری جدید به فراموشی سپرده شده بلکه باروند انتقال صنایع به حومه شهرها دربازارهای ایرانی نیز نقش کم رنگی پیداکرده است

Keywords:

بازارهای ایرانی , تولید کالا , یادگیری , آموزش شهروندان