استفاده از نانوفیبرها جهت افزایش پایداری و فعالیت بیوکاتالیستها

در این مقاله روش خاصی برای تثبیت آنزیم روی نانو فیبرهای پلیمری مورد بررسی قرار می گیرد. که در آن هسته آنزیم بر روی نانو فیبر که مخلوطی از (poly styrene) PS و (poly-styrene-co-maleic-anhydride) PSMA است، توسط اتصال کووالانسی تثبیت می شود. عمل اتصال توسط گلوترالدئید (glutaraldehyde) و به صورت اتصال شبکه ای انجام شده وطی آن مولکولهمای آنزیمی در داخل محلول کنار یکدیگر جمع می شوند. انتظار می رود این اتصال شبکه ای آنزیمها بروی نانوفیبر باعث افزایش پایداری و فعالیت آنزیمی شود، جهت اثبات این موضوع، انزیم a-chymotrypsin (CT) بروی نانو فیبر باردار شده که مخلوطی از PSMA , PS است، تثبیت شده است و فعالیت آنها برای نمونه های مختلف مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که فعالیت اولیه مجموعه انزیمی CT هایی که از قبل بصورت شبکه ای به یکدیگر متصل و بروی مخلوط نانو فیبر تثبیت شده اند، 9 برابر بیشتر از حالتی استکه تنها یک لایه از ملکولهای آنزیم بروی نانو فیبر مذکور قرار گرفته است. در مورد پایداری سیستم های آنزیمی نیز آزمایشاتی به مدت یک ماه انجام و نتایج با یکدیگر مقایسه شدند که حاکی از پایداری بالای این روش می باشد. این روش جدید می تواند جهت افزایش پایداری و فعالیت آنزیم های تثیت شده، در سیستم های بیوکاتالیستی بکار گرفته شود و در فرایندهای زیستی، درمان و بیوسنسورها بسیار مفید باشد.

Keywords:

نانو فیبر پلیمری , پلی استایرن , گلوترالدئید , تثبیت آنزیمی