محمدتقی رهنمایی - عضوهیئت علمی دانشگاه تهران
مصطفی تالشی - عضوهیئت علمی دانشگاه پیام نورتهران
ندا مرادی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نورتهران

مسأله تمرکز و تراکم فزاینده جمعیت و فعالیت در تهران، امروزه ابعاد ملی و استراتژیک به خود گرفته است. تهران امروز شهری است که در کنار عملکردهای پیچیده و تمرکز شدید جمعیت و فعالیت، توسعه کیفی دانشگاههای آن در حاشیه قرار گرفته است؛ از همین روی مقاله حاضر تمرکز زدایی نظام آموزش عالی از تهران را از دیدگاه اقشار دانشگاهی را در برنامه پژوهش خود قرار داده است. تهران می تواند مرکز سیاسی و اداری کشور باشد ا ما هیچ ضرورتی برای بر عهده گرفتن مرکز یت دانشگاهی کشوری مثل ایران که بیش از سه میلیون دانشجو دارد، در این شهر دیده نمی شود. نتیجه بررسیهای این مقاله نشان می دهد که تمرکز زدایی آموزش عالی می تواند تاثیرات بسزایی در وضعیت اقتصادی شهر تهران ایجاد کند. یافته های پژوهش آثار مثبت تمرکز زدایی آموزش عالی بر شاخصهای اجتماعی فرهنگی از نگاه جامعه نمونه تایید می کند. از نگاه اقشار دانشگاهی، تمرکز زدایی آموزش عالی باعث ایجاد فرصت های شغلی برای ساکنان سایر مناطق بوده و باعث بهبود و ضعیت اقت صادی می شود.بر ا ین ا ساس پژوهش، تمر کز زدایی آموزش عالی تاثیر مطلوب و سازندهای بر ابعاد محیطی- کالبدی شهر تهران دارد و به طور کلی اقشار دانشگاهی نگرشی مثبتی در رابطه با تمرکز زدائی آموزش عالی در زمینه دانشگاههای پیام نور و آزاد از سطح شهر تهران داشته و در مورد دانشگاههای دولتی توسعه آن با توجه به روند موجود در داخل خود شهر با توجه به نقش هویتی آن امکان پذیر است

آموزش عالی ، تمرکززدائی ، ارزیابی ، مدل سوات ، اقشاردانشگاهی