تبیین تاثیرعناصرزیباشناسانه برپایداری مکان های شهری

با عنایت به افزایش روز افزون نرخ رشد جمعیت و به تبع آن مشکلات زیست محیطی در حال حاضر، لزوم تاکید بر استفاده از اصول پایداری در طراحی شهری بیش از پیش احساس می شود. یک مکان پایدار در طول حیات بلند مدت خود نیاز چندانی به اصلاح و تغییر در سبک نخواهد داشت. این امر مستلزم آن است که یک مکان شهری همواره پاسخگوی نیاز ها و انتظارات کاربران باشد که به طور مطلق امکان پذیر نیست. انتظارات کاربران از یک مکان شهری گستره ی وسیعی از موارد را در بر می گیرد که در این نوشتار بیشتر به نیاز های زیبایی شناسانه تاکید شده است. نیاز های زیبایی شناسی از نیاز های بنیادین انسان است که در ارتباط نزدیک با درک محیط است. با مروری اجمالی بر نظرات موجود از جانب کارشناسان، می توان دریافت که توجه به عوامل زیباشناسانه و تأثیر عمیق آن بر هویت و پایداری مکان شهری، امری ضروری است. یکی از عواملی که نقش قابل توجهی در ایجاد پایداری مکانی دارد، بهره گیری از عناصر و اصول زیبایی شناسانه است. این راهکار را می توان از طریق ارتقا برخی کیفیت های طراحی شهری، میسر ساخت. پژوهش حاضر، رویکردی تحلیلی- توصیفی با بهره گیری از روش مطالعات کتابخانه ای است و هدف آن تبیین اهمیت و تاثیر عناصر زیبایی شناسانه در پایداری مکان های شهری است. همچنین پرداختن به مسائل زیبایی شناسی و پایداری به طور صرف، مدنظر نبوده است؛ بلکه ارائه راهکار هایی با رویکرد زیباشناسانه، جهت پایداری مکان هدف قرار داده شده است. فرض بر این است که عناصر زیباشناسانه، از عواملی هستند که با حصول آن می توان گام بلندی در جهت پایداری مکانی برداشت

Keywords:

پایداری , زیبایی شناسی , عناصرزیباشناسانه , طراحی شهری , مکانهای شهری