هادی رضانژاداصل بناب - دانشکده فنی و حرفه ای سما دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب بناب ایران

امروزه گردشگری به عنوان یکی از پیشروترین فعالیت ها و ابزاری برای افزایش درآمد ملی کشور ها محسوب می شود، و توسعه پایدار به عنوان یکی از راهبرد های اساسی در کنار آن ذکر می شود. در این مسیر ضرورت های مطرح شده به منظور جذب توریسم و افزایش درآمد، لزوم شناخت و استفاده عملی از جاذبه های توریستی و اکوتوریستی موثر در گردشگری را ایجاد می کند. این پژوهش روی مواردی از توسعه پایدار گردشگری است که در نشان دادن مزیت دستیابی به پیشرفت های مناسب، سیاست های درست و برنامه ریزی های استراتژیک از طریق سرمایه های موجود در حومه شهرها است. موضوع اصلی این است که چیزهای زیادی می تواند، از ترفیع فرم گردشگری پایدار و با درک دوباره ی صنعت گردشگری به عنوان یک سرمایه اصلی و حیاتی در کنار شهرها بدست آید، و بعضی از مزایای منابع طبیعی و روستایی را به عنوان ارزش و سرمایه ی حوم هی یک شهر نشان دهد. در این تحقیق با گردآوری و امکان سنجی منابع حومه شهری، شهرهای مراغه و عجب شیر، و شناسایی پتانسیل های گردشگری هر یک، سعی در ایجاد یک گردشگری پایدار در حومه این شهرها است. نتیجه گیری اصلی این است که تصور دوباره ی منابع گردشگری به عنوان سرمایه ی حومه شهرها، یک نگرش کلی و جمعی درباره ی مفهوم سیستم گردشگری ایجاد می کند، که اگر انجمن های شهری و گردشگری بخواهند مزایای توریسم پایدار را بدست آورند، نیازمند درک متقابل است. همچنین، این امر باعث م یشود یک گفتار منطقی برای سرمای هگذاری عمومی، خصوصی و حتی داوطلبانه در منابع حومه شهری ایجاد شود. در کل روند این مطالعه تحلیلی و سپس توصیفی است، و تهیه، تحلیل و تلفیق اطلاعات به دو روش اسنادی و میدانی انجام شده است

گردشگری ، توسعه پایدار ، گردشگری پایدار ، حومه شهر