استخراج وتبیین شاخصهای پایداری بومی نمونه موردی: محله گودال مصلی یزد

بشر امروزی در اثر بر هم زدن توازن زندگی، فاصله گرفتن از طبیعت و ارزش های انسانی، عدم توجه به فاکتور های محیطی و بومی، رفتارهای سلطه جویانه و استفاده ابزاری از طبیعت به بحران های عظیم گرفتار شده است و خود را در مواجه با آینده مبهم و خطرزا می بیند. این امر سبب شکل گیری تدریجی رویکردی به نام توسعه پایدار شده است. می توان رد پای تفکر پایداری را در شیوه زیست بسیاری از جوامع بومی در طول تاریخ دنبال کرد. پایداری مفهومی است که در ذات بسیاری از فرهنگ های بومی پیش از دوران صنعتی وجود داشته است. در فرایند عمومی دستیابی به شهرهای پایدار مراحل شناخت، ارائه معیارها و شاخص های پایداری و نیز ارائه راهکارها از جمله مهمترین گام ها به شمار می روند که طبق نظرات سازمان های جهانی توسعه پایدار مبنی بر لزوم بومی بودن معیارها و شاخص های توسعه پایدار، اولین گام پس از مرحله شناخت، استخراج معیارها و شاخص های بومی است. برای دستیابی به این مهم بهترین راه رجوع به بافت های تاریخی است. زیرا مفهوم زمان در دل آن ها حل شده و حاوی بسیاری از شاخص های مذکور می باشند. در این راستا در این مقاله که با روش تحقیق توصیفی – تحلیلی انجام شده ، سعی شده با بررسی محله گودال مصلی یزد تا حد امکان شاخص های پایداری محلی استخراج و معرفی گردد. در این راستا در فرایند یاد شده، پس از انجام مرحله شناخت بافت در پنج بعد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، مدیریتی، شاخص های پایداری موجود در بافت شناسایی شده است

Keywords:

پایداری , شاخصهای پایداری , توسعه شهری پایدار , محله گودال مصلی یزد