تاثیررفتاررانندگی تراکم وسایل نقلیه وکاهش شتاب لازم برکاهش نرخ تصادفات جلو به عقب ناشی ازتغییرخط دربزرگراه های چندخطه

اکثر تصادفات منجر به جراحت در بزرگراه های چند خطه به علت حرکات ناگهانی وسایل نقلیه در تغییر خط مسیر رخ می دهد. در این مقاله، کاهش شتاب لازم، رابطه بین شتاب موجود و شتاب مورد نیاز، کاهش شتاب نسبی و رابطه بین میزان تراکم وسایل نقلیه و مدت زمان تغییر خط در یکی از بزرگراه های شریانی شهر تهران مورد ارزیابی قرار می گیرد. مجموعه داده های مربوط به داده های فاصله-زمان در تغییر خط جریان های ترافیک موجود برای حصول نتایج قابل اطمینان تر مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و رابطه بین تراکم و مدت زمان تغییر خط با توجه به داده های جمع آوری شده به صورت معادله نمایی ارائه می گردد. همچنین مطالعات میدانی در مقیاس واقعی نشان می دهند که مقدار حداکثر کاهش شتاب مورد نیاز باید 3.8 متر بر مجذور ثانیه یا کمتر باشد تا از برخورد جلو به عقب اجتناب گردد. براساس مجموعه داده های مسیر زمان خودروها، بیشتر رانندگانی که در وضعیت ترافیک از نوع ایست و حرکت قرار گرفته اند، رفتار رانندگی پرخاشگرانه ای بر اساس مدل های وسیله نقلیه پیرو از خود نشان می دهند. مدت زمان لازم برای تغییر خط عبور به صورت مناسب در شرایط با تراکم بالا به 7.8 ثانیه می رسد در حالی که این مقدار حتی کمتر از 2.5 ثانیه برای جریان آزاد با حداکثرسرعت مجاز است

Keywords:

تغییرخط , کاهش شتاب موردنیاز , برخورد , سرفاصله , زمان تا برخورد