ارزیبی نقش کریدورهای طبیعی درهویت بخشی به شهرهای رودکناری مطالعه موردی: رودخانه کارون شهراهواز

محورهای طبیعی شاخص شهرها نظیر رودخانه ها نه تنها با ابعاد اکولوژیکی، زیباشناختی و اجتماعی خود نقش مهمی در استخوان بندی سازمان فضایی، ارتقا کیفیت های اکولوژیکی و زیباشناختی شهرها ایفا می کنند، بلکه همواره به عنوان یکی از عوامل هویت بخش شهرها مطرح بوده و ترکیب فعالیت های عمومی و منظر یادمانی این محورها تداعی گر حس خاطره جمعی در شهرها بوده است. در این میان فضاهای عمومی رودکناری به میزان زیادی تحت تاثیر سیمای رودخانه و نحوه طراحی بستر آن قرار دارند. رود کارون نیز به عنوان عاملی تأثیرگذار در شک لگیری هویت کالبدی شهر اهواز، دارای توان های بالقوه ای است که توجه به آن ها می تواند در ایجاد فضاهای شهری پایدار مؤثر باشد. هدف مقاله حاضر بازشناسی ابعاد هویت بخشی به فضاهای عمومی حاشیه رودخانه و تأثیر آن در حضورپذیری و حس مکان اینگونه فضاها می باشد. جهت نیل به این هدف این نوشتار ضمن بازشناسی مولفه های کالبدی، عملکردی واکولوژیکی ساختار طبیعی شهر در مقیاس کلان و میانی، از روش ارزیابی کیفی به صورت توصیفی-تحلیلی و راهبرد مطالعه نمونه موردی به بررسی ابعاد مختلف هویت بخشی به فضاهای عمومی رودکناری پرداخته است. یافته های این پژوهش نشان می دهد ابعاد اکولوژکی، ابعاد کالبدی و ابعاد عملکردی نقش مهمی در احراز هویت فضاهای عمومی رودکناری به عهده دارند و حفظ سیمای اکولوژیک رودها و توجه به معماری و جنبه های کالبدی و همچنین سازگاری فعالیت با جنبه های کالبدی و عملکردی حاشیه رودخانه متضمن پایداری این مکان ها و هویتمندی آن ها می گردد و شهر اهواز در این زمینه نیازمند توجه پروژه های بالادست به نقش رودخانه در استخوانبندی و ساختار کالبدی شهر می باشد. علاوه بر این، توجه به پیوستگی شهر و رودخانه در مقیاس میانی و نیز پیوستگی حاشیه رودخانه و توجه به توقعات موضعی طراحی و ساماندهی حاشیه رودخانه در مقیاس خرد، نقش مهمی را در احیاء این فضاها به عنوان فضاهای سرزنده شهری ایفا می نماید

Keywords:

حداقل فضاهای عمومی , رودکنارها , هویت شهری