فرشته بصیری - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
زهرا رضوانی مجید - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

معنویت عمده ترین نیروی مؤثر در شکل گیری مکان ها بوده است. از هرم های مزوپوتامیان(معماری آشور و بابل) گرفته تا کلیسای بزرگ اروپایی. هچنین شهرهایی که به عنوان مراکز مذهبی برای انجام آئین های مقدس مورد استفاده قرار می گیرند، از نمونه های بارز این تاثیرگذاری هستند. پرسش اصلی و هدف نهایی این پژوهش آن است که آیا می توان شاخص هایی را جهت کیفیت بخشی به فضاهای عبادی مدرن مطرح کرد. در این مقاله که روش تحقیق آن از نوع توصیفی- تحلیلی و تطبیقی می باشد، ضمن تحلیل چیستی معنویت فضا و عناصر و شاخصه های مهم در معنا بخشی به آن، به چگونگی کیفیت بخشی به فضاهای معنوی مدرن بدون بهره گیری از تزئینات پرداخته شده , سپس با مروری بر نمونه های مورد مطالعه به بررسی نقش شاخصه ها و عوامل مؤثر در پدید آوردن فضاهای دینی مدرن اسلامی و غربی پرداخته و تفاوتها و تشابهات در این فضاها مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته شده است. این پژوهش در نهایت به این نتیجه می رسد که اصولا خلط کردن دین با سنت یک خطای ادراکی می باشد، و فضای عبادی یک فضای سنتی نیست. درواقع برای ظهور و بروز معنویت در فضاهای عبادی به طور حتم نیاز نیست که از تزئینات خیره کننده استفاده شود، و فقط توجه به کمیت فضا داشت بلکه می توان با کاهش ماده و افزایش فضا و توجه به کیفیت فضایی به معنویت فضایی مورد نظر دست یافت

فضای دینی مدرن ، فضای سنتی ، معنویت ، کیفیت فضایی