کاهش اثرات تغییرات آب وهوایی ازطریق شهراکولوژیک

شواهد موجود حاکی از بروز یک بحران محیطی در سطح جهان است که امروزه در قالب تغییرات شدید آب و هوایی بروز یافته است. بخش عمده ای از این بحران ناشی از توسعه های شهری و صنعتی است، در نتیجه حرفه هایی که سروکار آنها با ساختن و بازسازی شهری است وظیفه ی سنگینی را در راستای جلوگیری و کاهش زیان های ناشی از این بحران بر دوش دارند. از آنجا که فرآیند برنامه ریزی و طراحی شهری سنتی برای شهرهای قرن ٢١ مناسب و کارا نیست و در راستای کاهش اثرات تغییراقلیم قرار ندارد، از این رو پارادایمی جدید برای توسعه شهرهای منعطف که قادر به سازگاری و شکوفایی در شرایط جهانی متغیر باشد و کاهش کربن و دیگر پارامترهای اثر گذار محیطی را همراه داشته باشند و جمعیت های شهری را در محیط های فشرده تری با تامین تسهیلاتی که نیاز دارند حمایت کنند، مورد نیاز است. اگرچه عمده این مشکلات جدید زیست محیطی در نتیجه رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت شهری بوجود آمده است اما بسیاری از محققین اعتقاد دارند که از طریق شهرها مبارزه با مشکلات ناشی از تغییرات اقلیم امکان پذیر است زیرا که شهرها مرکز اجتماعی و فرهنگی هستند و همچنین به عنوان مراکز اجتماعی و تاریخی بهترین مکان برای شکل دادن تغییرات آگاهانه زیست محیطی هستند. نتیجه کلی این است که باید شهرها را با در نظر گرفتن آثار اکولوژیکی آن بر محیط زیست طراحی کنیم تا کمترین آسیب به محیط زیست و کیفیت هوای شهرها وارد شود. در این مقاله ضمن تجزیه و تحلیل فاکتورهای کالبدی شهری تاثیر گذار بر تغییرات آب و هوایی و همچنین آثار تخریب محیط زیست بر شهرها، برخی از راهبردهای طراحی شهری با رویکرد اکولوژیک ارائه شده است

Keywords:

تغییرات آب وهوایی , محیط زیست , شهراکولوژیک , فاکتورهای کالبدی شهری