آسیب شناسی کالبدی - فضایی ناشی ازمهاجرت دربافت فرسوده بااستفاده ازgis مطالعه موردی؛بافت قدیم شهردزفول

ساخت و سیمای کالبدی - فضایی شهر بازتابی از ساختار جمعیتی و اجتماعی-اقتصادی ساکنان آن میباشد. امروزه این ساختار کالبدی در بافت قدیم که نقش هویت بخشی شهرها را برعهده دارد، در پی تحولات ساخت اکولوژی اجتماعی ناشی از نوسانات جمعیتی و پراکنش نامتعادل و نامتوازن جمعیت آسیبپذیر گردیده است. بر مبنای طرح مسئله، فرض تحقیق آن است که به نظر میرسد بین جابجاییهای جمعیتی (مهاجرت) بافت قدیم شهر با تسریع روند فرسودگی کالبدی- فضایی بافت قدیم رابطه معناداری وجود دارد. روش تحقیق تحلیلیتوصیفی بوده و روش گردآوری اطلاعات، بهصورت کتابخانهای و برداشتهای میدانی(پرسشنامه، مصاحبه و پیمایش) می باشد. یافته های تحقیق نشان میدهد که به دلیل تغییر در ساختار جمعیتی ناشی از جریانات مهاجرتی، از یک طرف رابطه بین توده و فضا به هم خورده و فشار زیادی بر فضای بافت را موجب شده و از طرف دیگر با جایگزین شدن مهاجرین جدید، فاصله طبقاتی افزایش یافته و باعث ناپایداری و آسیبهای فرسایشی و ساختاری فضاهای کهن شهر شده است. نتیجه حاصل از تحلیل آن است که جانشین شدن اقشاری با پایگاه اجتماعی-اقتصادی نازل به جای شهروندان متمکن و اصیل بافت قدیم، باعث بروز مشکلات و آسیبهای کالبدی-فضایی در بافت گردیده و نهایتاً باعث شده تا روند فرسودگی و پژمردگی بافت در یک چرخه بسته قرار گیرد. در پایان با توجه به یافتههای پژوهش راهکارهایی اساسی ارائه گردید.

Keywords:

مهاجرت , آسیب های کالبدی - فضایی , اکولوژی اجتماعی , بافت قدیم , دزفول