اسماعیل ضرغامی - استادیاروعضو هیئت علمی دانشگاه شهید رجایی
سپیده سفیداری - دانشجوی کارشناسی ارشددانشگاه شهید رجایی

سیاستگزاری ها در دهه های اخیر نگاه به فضاهای شهری را به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری قرار داده است. نشاط و سرزندگی یکی از مولفه های اصلی در طراحی فضاهای شهری است . با این وجود نقش فضاهای شهری که فرهنگ جامعه در بستر آن ارتقا می یابد، در کشور ما روز به روز در حال افول است و سرزندگی و مردم پسندی شهر نادیده گرفته می شود. دستیابی به چنین خصیصه هایی مستلزم ارتقای کیفی و کمی فضاست که با استفاده از راهکار های طراحی چون نور پردازی صحیح در طول شبانه روز می توان آنها را ارتقا دارد.این مقاله با هدف پاسخگویی به اینکه چگونه می توان از طریق نور پردازی و روشنایی مناسب به سرزندگی محیط شهری دست یافت ، مهمترین پارادایم های تاثیر گذار درسرزندگی محیط شهری و تاثیر نورپردازی در تقویت آنها را مورد توجه قرار می دهد. این مقاله با کمک روش تحلیل محتوای کیفی متون تخصصی ، به استخراج محورها و موضوعات مشترک طراحی شهری و نورپردازی در جهت نیل به سرزندگی محیط می پردازد. مطابق یافته های این مقاله، پارادایم های خوانایی ،امنیت اجتماعی ، تعاملات اجتماعی و حس تعلق به مکان در محیط شهری به عنوان مهمترین وجوه تاثیر گذار بر سرزندگی شهری مطرح شده و تاثیر نورپردازی در جهت ارتقا این فاکتورها و متعاقبا سرزندگی شهری بیان شده است

نورپردازی ، سرزندگی ، فضای شهری