داود عادلیان - کارشناس ارشد زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر
زهره آسیفی - کارشناس کشاورزی سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر

یکی از مشکلات تولید گیاهان زراعی و باغی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان تنش خشکی و کم آبی است . لذا کاربرد برخی مواد نظیر پلیمرهای سوپرجاذب باعث افزایش ظرفیت حفظ آب ، کاهش تعداد دفعات آبیاری ، و کاهش هزینه آبیاری می شود . بدین منظور جهت بررسی تاثیر سوپرجاذب در شرایط تنش خشکی بر روی عملکرد ، اجزاء عملکرد و بعضی از ویژگیهای فیزیولوژیکی گندم، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با 3 تکرار در حومه شهرستان برازجان استان بوشهر در سال 1390 انجام گردید. تیمار آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح با دورهای (6 و 10 و 14 روز) و مقادیر سوپرجاذب به عنوان فاکتور فرعی در چهار سطح (0،100، 200، 300 کیلوگرم) در هکتار انتخاب شد. تجزیه واریانس داده ها و نتایج نشان داد که اثر خشکی و سوپرجاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد مثل تعداد سنبله در متر مربع ، تعداد دانه در سنبله ، وزن هزاردانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار است. بیشترین عملکرد مربوط به دور آبیاری 6 روز + 300 کیلوگرم پلیمر سوپرجاذب و کمترین عملکرد مربوط به دور آبیاری 14 روز بدون پلیمر سوپرجاذب می باشد. که این امر با توجه به اثرات مثبت آبیاری و سوپرجاذب بوده است

سوپرجاذب، آبیاری، عملکرد، تنش خشکی