بررسی اثرات تنش خشکی ناشی از از پلیاتیلن گلیکول بر مؤلفه های جوانه زنی گوجه فرنگی (L. Lycopersicon esculentum) واکنش گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L) به تنش خشکی ناشی از پلیاتیلن گلیکول در مرحله جوانه زنی

خشکی خطری برای تولید موفقیت آمیز محصولات زراعی در سراسر جهان است و موقعی اتفاق می افتد که ترکیبی از عوامل فیزیکی و محیطی سبب تنش آبی در گیاه شده، در نتیجه تولید را کاهش می دهد. این آزمایش بر روی یکی از سبزیهای میوه ای گوجهفرنگی به صورت طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: 5 سطح مختلف تنش خشکی شامل پتانسیل های اسمزی صفر (شاهد) 3-, 4-, 5-, 6- بار که استفاده از PEG 6000 تهیه شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. تعدادی از فاکتورهای مربوط به بذر از جمله درصد جوانهزنی، وزن تر و خشک ساقه، ریشه و پوسته، طول ریشه و ساقه و تعداد ریشه های فرعی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش خشکی تاثیر معنیداری 0/01 > P بر روی سرعت جوانه زنی همه ی تیمارها داشته و در مقایسه با شاهد باعث کاهش سرعت جوانه زنی گردید. همچنین بین تیمارهای مختلف هم در سرعت جوانه زنی فقط اختلاف معنیدار دیده شد، اما در دیگر فاکتورها اثر معنیداری مشاهده نگردید. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که تنش خشکی سرعت جوانه زنی را کاهش میدهد.

Keywords:

گوجه فرنگی , تنش خشکی , پلیاتیلن گلیکول